Κατηγορία: Νεοελληνική Γλώσσα

Οι μαθητές του τμήματος Β2 στο μάθημα της Λογοτεχνίας σαν απάντηση στην αμηχανία του Δ. Σαββόπουλου να μιλήσει και να δώσει απαντήσεις στα παιδιά (στο ποίημα: «Τι έπαιξα στο Λαύριο») έγραψαν ένα δικό τους ποίημα απευθυνόμενοι στα σημερινά παιδιά.

Η καθηγήτριά τους, Αυγουστή Δέσποινα, Φιλόλογος.

Μην αφήνεις το όνειρο να χαθεί

Μην το αφήνεις να βουλιάξει στα λασπόνερα

Ψάξε μέσα σου. Αλλά και στα ψηλά βουνά,

στο απέραντο γαλάζιο της θάλασσας, στο πάρκο της γειτονιάς σου,

στις λαϊκές αγορές, στο καφέ της γωνίας,

στο Νοτιά, στη Δύση και στην Ανατολή.

Άφησε τα μαλλιά ξέπλεκα, τρέξε μέσα στις πτυχές του άπειρου,

και λύσε την εξίσωση που θέλει ο άγνωστος Χ να βρεθεί

εδώ και τώρα.

Κοίταξε πέρα απ’ αυτό που βλέπεις μπροστά σου.

Ίσως δεις τελικά πόσο θα σε μαγέψει αυτός ο νέος

κόσμος που θα ‘ρθει.

Θα νοιώσεις τη λαχτάρα του αύριο να σε περιλούζει.

Θα γεμίσεις με τις εικόνες του μέλλοντος.

Και στο τέλος θα σμίξουν τα δάκρυα με τον ιδρώτα

της τρεχάλας σου και θα νοτίσουν τα όνειρά σου.

Σκέψου πως κολυμπάς σε λίμνη από μέλι, σε ποτάμι

με γάλα και σε θάλασσα που μουσκεύεις τα μπισκότα σου

και ύστερα ξαπλώνεις στην όχθη και τρως απ’ το καλάθι

του πικ-νικ τα κεφτεδάκια της γιαγιάς.

Μην αφήνεις το όνειρο να χαθεί.[/dropshadowbox]